Badanie oswajania wymaga odpowiedzi na pytanie: „Dlaczego coś pojawiło się w utworze i w takim właśnie kształcie?”. W przypadku literatury dziecięcej odpowiedź musi brzmieć: „Ze względu na młodego czytelnika i jego uwarunkowania, ze względu na konieczność oswojenia dla niego świata „dorosłego” lub jakiejś innej obcej mu rzeczywistości, oswojenia zgodnego z zadaniami wychowawczymi i dydaktycznymi, a często służącego ich realizacji”. Nie wyklucza to, rzecz jasna, jak to już wskazywano, innego jeszcze sfunkcjonalizowania.Adaptacje stanowią przykład „interwencyjnej” zmiany adresu. Historia literatury, historia jej recepcji jest jednak bogata i w całkiem naturalne przeadresowania, będące efektem zmiany warunków odbioru, zmian wśród dziecięcej publiczności czytającej. Najczęściej tego typu przeadresowanie jest związane z faktem, że utwór pierwotnie „dorosły” zaczyna funkcjonować jako utwór dziecięcy. Zmiany zakresu wykształcenia, poziomu intelektualnego, zainteresowań, orientacji kultury dziecięcej powodują, że dzieło w sposób naturalny „przylegać” zaczyna do rzeczywistości doświadczenia dziecięcego, jest przez dzieci rozumiane i akceptowane, choć z pewnością inaczej niż miało to miejsce w podstawowym i pierwotnym dla niego układzie komunikacyjnym.
WIEK MŁODEGO CZYTELNIKA
Losowe wpisy:
Z PROSTEGO POWODU
Podkreślone tu zostało metodologiczne znaczenie adaptacji z tego prostego powodu, że po pierwsze istnieje układ odniesienia w postaci dzieła podstawowego, po drugie, że zdarzają...
W NAJDOSKONALSZEJ FORMIE
„Często Maciuś nie myślał o niczym, tylko mu się zdawało, że coś dobrego się dzieje, że te mogiłki, żywe kanarki na drzewie, skrzypce, samotna...