Oswojenia wykorzystują podobieństwa i różnice pomiędzy światem dorosłych i światem dzieci. Wska­zanie różnic jest konieczne ze względu na możliwość niewłaści­wych analogizacji, możliwość niewłaściwego dostosowywania świa­ta przedstawianego do reguł rzeczywistości dziecięcej i zakresu posiadanej wiedzy. Wydobywanie podobieństw z kolei jest ko­nieczne w celu zaistnienia porozumienia, w celu stworzenia „przejść” pomiędzy oboma światami. Równocześnie w zabiegach oswajających zawarty musi być składnik swoistego „uproszczę- nia”, adekwatnego do możliwości percepcyjnych, oraz nasycenia treściami emocjonalnymi bliskimi dzieciom. Wszystko to uświadamia, jak trudną i odpowiedzialną — po­między scyllą „kretynizacji” odbiorcy a charybdą nadmiernego utrudnienia komunikatu — sztuką jest wartościowe pisarstwo dla dzieci, a przecież dochodzą tu jeszcze wspomniane zadania związane z rozszerzaniem wartości świata „dorosłego”.