Najwyrazistszym, ale też i najprostszym sposobem oswajania, jest wprowadzenie różnego typu informacji kontekstujących rzeczywistość przedstawianą, stanowiących bądź to rodzaj komentarza narracyjnego, interpretującego świat kreowany w kategoriach bliskich dziecku (ze względu na jego psychikę i wiedzę), bądź też dostarczającego młodemu czytelnikowi wiadomości niezbędnych do właściwego zinterpretowania wypowiedzi i kreowanego przez nią świata, wiadomości, których w danych warunkach najprawdopodobniej nie posiada . Informacje kontekstujące wyodrębniają się często dość wyraźnie jako „naddany” składnik wypowiedzi, a w prymitywniejszym wykonaniu ich jedyne uzasadnienie tkwi w potrzebie dookreślenia niezrozumiałego inaczej dla danego odbiorcy fragmentu. Informacje kontekstujące sugerują też pożądany z różnych powodów, również ze względów ideowo-wychowawczych, sposób rozumienia wypowiedzi. Bardzo często zabiegi oswajające są niezauważalnie wtopione w strukturę narracji czy wypowiedzi lirycznej, zwłaszcza jeżeli ich sfunkcjonalizowanie jest różnorakie; ujawniają się implicite albo stanowią składnik wypowiedzi nie dający się wyraźnie wyodrębnić jako jakaś „naddana” jej cząstka, są jej naturalnym elementem, który jednak służy.również ułatwieniu porozumienia, zgodnemu z intencją komunikowaniu i propagowaniu „dorosłości”.
Losowe wpisy:
ZBLIŻONE KATEGORIE
Zbliżyliśmy się poprzez kategorię oswojenia do coraz częściej badanego zderzenia w literaturze dziecięcej dwu opcji, dwu światów: „dorosłego” i dziecięcego, zderzenia koniecznego dla zaistnienia...
Sąsiedzi i płoty
,,Mam problemy z sąsiadem, który straszliwie marudzi w sprawie płotu, którym chcę rozgrodzić nasze posesje. Czy są jakieś ustalenia prawne dotyczące płotów?”
Marian z Trzebnicy
Nie...