Samych tylko czrsopism społeczno-kulturalnych ukazywało się w latach trzydziestych ponad sto, podczas gdy liczba tytułów wszystkich wydawnictw periodycznych osiągnęła w rekordowym 1937 roku — 2500 .Najwięcej, bo ponad 400, wypowiedzi krytycznych poświęconych literaturze dla młodych odbiorców ukazało się na łamach czasopism literackich i społeczno-kulturalnych. Na drugim miejscu znajdowały się pisma codzienne z około 300 tekstami krytycznymi, na trzecim — czasopisma krytyczno-bibliograficzne z 215 wypowiedziami, na czwartym pisma dla kobiet, gdzie opublikowano 156 wypowiedzi, a dopiero na piątym — pedagogiczne ze 100 wystąpieniami związanymi z tą dziedziną twórczości. Zasięg oddziaływania międzywojennej krytyki literatury dla dzieci i młodzieży nie był bynajmniej mały. Wprawdzie jednoczesne uwzględnienie częstotliwości, charakteru i przeznaczenia pisma wskazuje, że do szerszych kręgów czytelniczych bezpośrednio docierało około 25 % ogółu wypowiedzi krytycznych, pozostałe 75 miało odbiór znacznie bardziej elitarny, ograniczony do wysokiej warstwy publiczności literackiej.
Losowe wpisy:
Uchwalanie ustaw
Głosowanie nad projektem ustawy może się odbyć, gdy uczestniczący w nim posłowie stanowią kworum /łac. quorum/, czyli gdy stanowią oni co najmniej połowę liczby...
GŁÓWNE CZYNNIKI
Jednym z głównych czynników wspćłkonstytuujących świadomość literacką jest krytyka Wiąże się to z jej usytuowaniem w instytucjonalnym porządku życia literackiego, z ambiwałentnością roli krytyka...