Samych tylko czrsopism społeczno-kulturalnych ukazywało się w latach trzydziestych po­nad sto, podczas gdy liczba tytułów wszystkich wydawnictw pe­riodycznych osiągnęła w rekordowym 1937 roku — 2500 .Najwięcej, bo ponad 400, wypowiedzi krytycznych poświęco­nych literaturze dla młodych odbiorców ukazało się na łamach czasopism literackich i społeczno-kulturalnych. Na drugim miej­scu znajdowały się pisma codzienne z około 300 tekstami kryty­cznymi, na trzecim — czasopisma krytyczno-bibliograficzne z 215 wypowiedziami, na czwartym pisma dla kobiet, gdzie opubliko­wano 156 wypowiedzi, a dopiero na piątym — pedagogiczne ze 100 wystąpieniami związanymi z tą dziedziną twórczości. Zasięg oddziaływania międzywojennej krytyki literatury dla dzieci i młodzieży nie był bynajmniej mały. Wprawdzie jedno­czesne uwzględnienie częstotliwości, charakteru i przeznaczenia pisma wskazuje, że do szerszych kręgów czytelniczych bezpośred­nio docierało około 25 % ogółu wypowiedzi krytycznych, pozosta­łe 75 miało odbiór znacznie bardziej elitarny, ograniczony do wysokiej warstwy publiczności literackiej.