Szczególne znaczenie mają wystąpienia krytyczne w czaso­pismach i prasie codziennej. Krytyka literacka żyje bowiem i oddziałuje przede wszystkim tą drogą. Toteż ukazanie krytyki literatury dła dzieci i młodzieży w planie czasopism daje rzeczy­wisty obraz jej zasięgu, a zatem jest świadectwem miejsca, jakie ta literatura zajmuje w świadomości epoki.Początki krytycznoliterackich zainteresowań piśmiennictwem dla dzieci i młodzieży sięgają pierwszej połowy XIX wieku i na­rastają w dobie pozytywizmu i pierwszych dziesięcioleciach wie­ku XX.W okresie dwudziestolecia międzywojennego krytyka literacka zaczęła poświęcać twórczości dla młodych odbiorców coraz więcej uwagi, co wiązało się z kształtowaniem nowej, współczesnej kul­tury literackiej, demokratyzowaniem publiczności literackiej i wal­ką o nowego czytelnika .Na podstawie własnych badań udało się ustalić, że w tym okresie na łamach czasopism i prasy codziennej ukazało się około 1500 wypowiedzi krytycznych różnego typu o literaturze dla dzieci i młodzieży, rozproszonych na łamach ponad 160 pism o różnorodnym charakterze i częstotliwości. Dane te z pewnością nie są pełne, ponieważ niemożliwe było zbadanie pod tym kątem całego ówczesnego czasopiśmiennictwa, które charakteryzowała wyjątkowa dynamika rozwoju, przejawiająca się zarówno ogrom­ną i stale wzrastającą liczbą wydanych tytułów, jak też gwał­townym wzrostem wysokości nakładów.