Antynomię dzieci—dorośli konstytutywną dla programowych dzieł pedagogicznych w twórczości literackiej zastępuje przeciwstawienie samotne dziecko—rzeczywistość społeczna. W ten sposób problem rozważany przez pedagogikę jako zagadnienie ogólnej teorii wychowania tu uzyskuje wymiar indywidualny i znamię literackości.Kim zatem jest bohater literackich utworów Korczaka? Przede wszystkim — to dziecko wrażliwe, o nadzwyczaj subtelnej strukturze psychicznej. Ta cecha osobowości niejednokrotnie staje się przyczyną bolesnych zgrzytów w zetknięciu z rzeczywistością zewnętrzną. „Źle człowiekowi, który zbyt mocno czuje” — wyznaje bohater Kiedy znów będę mały — „Najgorzej się dzieje dziecku wrażliwemu. Niewinne a cierpi […] Wrażliwy boi się, żyje w ciągłym strachu. Jak zając”. Wrażliwość Korczakowskich bohaterów stanowi przeciwieństwo egotyzmu. Wyraża się w stałej gotowości współczucia z tymi wszystkimi, którzy cierpią — skrzywdzonymi ludźmi, bezdomnymi zwierzętami, a nawet bohaterami szkolnych czytanek. „Bo my, dzieci, wiele mamy cierpień, że kogoś żal, że komuś źle się dzieje”. Są samotnikami z wyboru.
Losowe wpisy:
Sąsiedzi i płoty
,,Mam problemy z sąsiadem, który straszliwie marudzi w sprawie płotu, którym chcę rozgrodzić nasze posesje. Czy są jakieś ustalenia prawne dotyczące płotów?”
Marian z Trzebnicy
Nie...
Zarządzanie kolorem w druku
Wprowadzenie
Kolor to jeden z najważniejszych elementów wizualnych, który wpływa na naszą percepcję i emocje. Zarządzanie kolorem jest niezwykle ważne w dziedzinie druku, ponieważ nieodpowiednie...